KARIŞIR.
Yatıyor arkadaşım musalla taşında.
Çare yoktur ölüm herkesin başında. Ölmüş gitmiş gariban genç yaşında. Mezara koydular kim kaldı yanında. İnsanlarda olur yas hüzün heyecan. Sonunda beyaz kefen götürür insan. Çevren ağaçlar kuşlar olurlar yalan. Artık güneşin karanlık oldu ey can. Şimdi nerde dostun bildiğin aynalar. İnsanlar toplanmışlar acaba ne var. Korkma toprak yıllarca seni saklar. Üzerine yağar bazen yağmurla kar. Fehmi. Tabutun içinde sessiz mezara gider. Sevenleri üzülür bazıları ise fitne der. Bakır demir olur sonunda her cevher. Sensiz bomboş evin sokaklar her yer |