MUTLU OLMAYI BECEREMEDİK BİZ... Oysa bizde mutlu olmalıyız aslında Hep ağlamakmı var ki şartımızda Davul da dengi dengine vurmaz Ama Yinede mutlu olsak diyorum .... Acılar içindeyiz milletçe hep içimiz yanar Her yanımız Ateş gözlerimiz Ağlar Sevdikmi , Onuda beceremiyoruz canlar Mutlu olmayı bilemiyoruz nedense biz ... Ya ,çok seviyoruz hemen bıkıyoruz Ya Nefret edip de huzur bozuyoruz Bilmem de biz nasıl Toplum olduk, uyuyoruz Mutluluğu bile hep çok gördük biz ... Sabaha uyanıp açınca gözlerimizi Allaha yakarıp açınca Ellerimizi Dua edelim Analım sevdiklerimizi Mutluluk olsun sevdirelim bize bizi ... Nasıl toplumuz diye düşünelim biz Düşmanın gelmeyelim de oyununa, hiç birimiz Dönüp bakalım geçmişimize de hepimiz Mutlu olmayı beceremedik biz . Arayalım kendimizde hatamızı, kusurumuzu Sorgulayalım bir an olsun kendimizi, şuurumuzu Sinirlenmek basittir aslın da, bilemeyiz sonumuzu Sabırdır her şeyinde ilacı anlayamadık biz .. Mutlu olmayı beceremiyoruz küstah olduk Ya çok sevip,yada, sevgidende, soğutulduk Ortasını bulamadık hayatın korkutulduk Kul’lara, kulluk eden kul olduk biz!! ... Üçgünlük dünya aslında yaşamımız Gireceğiz bir çukurda kalacağız Orada Hesapla kitapla,haşır, neşir olacağız Mutlu olmayı beceremedik biz, ... Bu sabahki şiirimde mutluluk dedim Kalbimden karalayıp öyle çizdim Mutluluklar diledim, yinede son sözüm Mutlu olabilmeyi bile beceremedik biz ... Muharrem Değirmenci ... /28/Aralık/2021/Salı/Saat/17/58/ #Dikili |