Sevince ağlar
Hüzünlü bir filmde ağlar
Mutluluktan uçarak ağlar
Film gibi

Gözlerini yere dikerek ağlar
Dudakları titreyerek ağlar
Lokmalar boğazına dizilerek…
Yutkuna yutkuna ağlar insan

Başını eşarp ile sıkarak ağlar
Adı ağrı kesici ama kesmez
Bir hap daha içerek
Leblebi niyetine yutarak ağlar

Salya sümük ağlar
Bazen de; içini kusarak
Çay da ki dem ile karıştırıp
Bir çay içimi ağlar
insan.

Uykusunda ağlar uykusunda…
Gözleri şiş şiş, çapak çapak
Kan çanağı sabahlara açar gözünü de…
Rüyamda ağlamışım galiba der insan!

Ah ulan Leyla diye diye ağlar
Kalpler kelebekler havada uçuşurken
Yarınını tahayyül bile edemezken
Oyun havasında bile ağlar insan

Gezip dolaşırken;
O buraları çok severdi diye
O bunu çok severdi diye
Bahanesi yoksa…
Gözüme soğan kaçtı diye
Her gün soğan doğrar insan

Ağlamak;
Ne güzel bir erdemdir…
Ahval odur ki;
Timsah avını yerken ağlarmış
Bu yüzden yakışmaz herkese!..


*** Kasım 2021’ de yayımlanan
"Seherin Karanlığında" adlı kitaptan.