Yaşıyorum ama öylesine

insanım yaşıyorum işte
yarınlardan umut kesmeden
beni tanıyanlar suskun sanıyorlar
bilmezler yüregimde ne fırtınalar kopuyor
aşkın adını kalbimde yaşıyorum
ben deli rüzgarım eserim günlerde
beni yargılamak haddiniz değil
hayat benim Yaşıyorum ama öylesine

duru denizim akarım sessizce
önüme set konmasını hiç sevmem
yarınlarımı hesapsızca yaşarım
kaderim deyip bir kenara sıgınmam
eserim bir fırtına misali
zamanı gelir bir kuru ekmege şükür ederim
ben demek mutluluğun kapısı demek
başım dik Yaşıyorum ama öylesine

bir yanım hep delidir uslanmayı hiç düşünmem
ben sadece kendime hesap veririm
beni anlamayana vakit kaybetmem
yolum zoru başarmaktan geçer
ben fırlama mustafayım
hep bildiğimi okur yaşarım
boş sözlere kulak asmam
varlıgımdan rahatsız olan yol alsın
seven yürek benim Yaşıyorum ama öylesine

17 48 02 11 2018

şiir:mustafa seven kalp