SEVİNDİMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bu gün sabah erken saatlerden beri gök yüzü sim siyahtı. Çocuklar gibi ağlıyordu sanki. Sabahtan beri yağmur yağıyordu.
Ortamın bu kasvetli hali gönlüme yansımış gibiydi. Derken telefonum çaldı, arayan Efendi (Mehmet) Şen idi. Köy muhtarlığımızın ihtiyar heyetinden Aza Niyaz Çelik ve Aza Mustafa Keçeci’nin ziyaretime geldiklerini söyledi. Dış kapıya yöneldim, yağan yağmurun bize görüşüp, hasret gidermeye olanak vermeyeceğini tahmin etmiştim. Ziyaretime gelen Aza dostlarım ve eşleri de görüşme yerimiz olan kamelyaya girip oturmuş, beni bekliyorlardı. Yanlarına vardım, mutlu gönlümüz, gülen gözlerimiz ile yürekten bir ’merhaba’ dedik bir birimize.
[ italik
Zemheri de kasvetliyken Ankara Azalar’ım çıktı geldi sevindim Gök yüzü bulutlu kapalı hava, Azalar’ım çıktı geldi sevindim.. Gönlüme çökmüştü köyün hasreti Yaralı bedenim zor iken derdi Sağ olsun Efendim haberi verdi, Azalarım çıktı geldi sevindim.. Uzaktan görünce gözüm parladı Yağmurluydu hava imkan vermedi Hepisi de kamelya ya yöneldi Azalarım çıktı geldi sevindim.. Şenay kardeşimden aldım selamı Kalmadı gönlümün kederi, gamı Merak ediyordum Büyük pınarı Azalarım çıktı geldi sevindim.. Pınar akıyormuş müjdeyi aldım Sevincimden çocuk gibi ağladım Unuttum bu günü geçmişe daldım, Azalarım çıktı geldi sevindim.. El ele vermeli Sivriralan için İnsanca yaşamak erdemli seçim Bir tek bu gün değil, yarınlar için Azalarım çıktı geldi sevindim.. Gönüller şenlendi hasret giderdik Köyde buluşmaya kararı verdik Can Hasan çok şükür dostları gördük Azalar’ım çıktı geldi sevindim.. Hasan Erkılıç Ankara SHE, |
Vefa ve dostluk adına insanların birbirini araması hal hatır sorması ne güzel şey.
Bunu kaleme almanızda güzel.
Gönülden tebrik ediyorum.
Saygıyla selamla.