DÜŞ
Bir öğlen sonuydu,
Gemi rıhtıma yanaştığında. Parmaklarımız zincirin halkaları sanki, Ellerimiz kavuştuğunda. Ökçelerimizin sesi düet yapıyordu, Her adım atışımızda. Limanda bizi karşılayan, İşportacıların gözlerinde ki sevinç, Bir şeyler satabilmenin umudunu Taşıyordu... Ben fes rengi birşeyler arıyordum, Vişne çürüğü, gül kurusu... Yok yok illede fes rengi. Bulamıyordum. Üzüntü gezintiye başlamıştı ki zihnimde, Yardım almak için, Dolaştım gözlerinde. Bir mavi şala uzandı ellerim, Bakışlarımla sordum... Alıp boynuna taktın. Benim kadar mutluydu işportacı kadın da. Omuzunda mavi şal, kolumda sıcaklığın, Yürümeye başladık gurbet sokaklarında ... Necati Dikmen |