Söyle Menekşem
Sessizce bu ellerimden, kayıp gittin
En son seni gördüm, bulanık derede Hangi yeşil bağda, çiçek olup bittin Söyle menekşem, yaşıyorsun nerede Ne güzel, bir gün dargın, bir günde mutlu Değenek gibi, duruyordun yanımda Sanıyordum yaşıyorsun, benle mutlu Kayboldun birden, bir dalgınlık anımda Bir kez bile, beni arayıp sormadın Kaldım ben, koca dünyada tek başıma Gelip beni, teselli bile yapmadın Bende sığındım, akan bu göz yaşıma Hala bu yüreğimde, baş köşedesin, Döşediğin taşlar, kalkmadı yerinden Hayalimde hep, soğuk bir bölgedesin, Seni her gün, düşünüyorum derinden Ben yar diye, ilelebet seni seçtim Bir gün gel de, tut üşüyen ellerimi Sen yokken, üzüntüden kendimden geçtim Yollarda fazla, bırakma gözlerimi İlkbahar geldi, usul usul kaynıyor O kerametli aşkın, damarlarımda. Bu gönlüm yine, seni görmek istiyor Issız odamda yatarken, kollarımda |