Gölgesi Bile
Yine mi geç kaldı kuşlar
sevmek için uçmaya, kurudu sanki mor yamaçlı dağlardaki ceylanların su içtiği pınarlar, gül kokularında yaprak gibi titreşti özlemler, maviler bulutlara karıştı buğulu hüzünlü yağmurlu gözlerde, bazan gitmek istersin ya dumanlı bir dağ başına ıssız bir adaya ormanda küçük bir kulübeye böğürtlen dallarının arasına dinlenmeye değil unutmak için, çıkmaz aklından gölgesi bile sevdanın, atarsın kendini güneşin battığı yere çilingir sofrasına, güzel olur yine de rakı ve seni düşünmek... |