SEN BENİM YALNIZLIĞIMSINBir ayrılık şarkısı vurdu içimi boynumu bükercesine ne gülüşler gülüş... ne de anılar yarınlara yalnızlıkla girercesine. Yalnız yarınlar mı yalnız kaldı yoksa yarınlar mı benden ıraksadı. Bir ayrılık rüzgarı figanlarda teller susunca dolanır durur çaresizliğin üstüne üstüne sonra bir avuç acı akşamı yalnızlığın kucağında bekler geceden korkan çocuk gibi sabahı özler. Yalnız beden mi yalnız kalan ya bedende kalanlar. Çökmüş bir yaşamın altında kalmış gibiyim karanlık...çıkmazlık... anladım ki her ölüm yalnızlık. Uzun yılların yorgunluğu ile bu yalnızlık beni de alıp götürürken yavaş yavaş yaklaşıyorum sana doğru yürürken. Bahri GÜVEN |