Büyümedim Hiç Anne (Anneme 50. Yıl)
Yaşlansan da bu böyle fark etmiyor kırk elli
Hâlâ yetim gibiyim bu her halimden belli İçimdeki yangına kâr etmiyor teselli Ruhum hala bir çocuk büyümedim hiç anne İnsanlık unutulmuş yeri yok merhametin Acımasız bir dünya yaşamak daha çetin Yolumu kayıp ettim içimdeki gurbetin Ruhum hala bir çocuk büyümedim hiç anne Üstümde gölgen yoktur güneşte üşüyorum Bu hayat, hayat değil sorarsan yaşıyorum Hangi ele uzansam tutmadan düşüyorum Ruhum hala bir çocuk büyümedim hiç anne Yüreğim hüzün dolu gözüm yaşlı çatık kaş Dünya sanki bir cephe hayat ise bir savaş Bu savaş benliğimi sararken yavaş yavaş Ruhum hala bir çocuk büyümedim hiç anne Suçlu kim bilmiyorum, bilmiyorum kim haklı Kaşlarım hep çatıktı gözlerim ağlamaklı Açamadım kimseye elli yıldır sır saklı Ruhum hala bir çocuk büyümedim hiç anne Buna hayat mı denir bu böyle yaşamak mı Kader mi demeliyim payıma düşen hak mı Fark etmiyor hep aynı saçın kara mı ak mı Ruhum hala bir çocuk büyümedim hiç anne Gerçeklerin yerine düşümü koyamadım Annem diye dizine başımı koyamadım Diyeceğim odur ki ben sana doyamadım Ruhum hala bir çocuk büyümedim hiç anne |
Yüreğine emeğine sağlık
__________________________________Selamlar