Hıçkırıklar yoldaş gece uykuma,
Gözlerde yaşlarla gülemedim ben.
Güneş hiç doğmadı ömrüm ufkuna,
Ruhumda efkarla,gülemedim ben.


Dikeni can yakar gülü sevenin,
Hiç dinmez sızısı batan dikenin,
Irak düştü gönlüm,gönlünden senin.
Yolların dikenli,gelemedim ben.


Ne olur söyleme kıracak sözü,
Hep üzerimizde,dost düşman gözü,
Hala yanıyorken,aşkının közü,
Sevdanın külünü,elemedim ben.


Umutlar gözledim,güneşim olsun,
Gönül kasem bırak,umutla dolsun,
Hasretin,özlemin çaresi olsun,
Gönlümden umudu,silemedim ben.


Sevdanla naçarım,edemem feryat,
Ölsem de aşkından dilemem imdat,
Anlamıyorsun ki,sen beni heyhat,
Hiç kimseden aman,dilemedim ben.


Sana doğru esti,sevdamın yeli,
Tutmadın bıraktın uzanan eli,
Sevdanla olmuşken,divane deli,
Çok sevmek suçmuydu,bilemedim ben.


Tuğal KÖSEMEN
10.Aralık.2021