ŞÜKÜR İLE GELEN MUHABBET
Dünya denen kandırmaca
Gözünü açtığında kamaştırır,
Kapattığında karanlıkta bırakır,
Kulak duyarken, haykırır,
Duymaz iken, kendinle bırakır,
Yorar bitmek bilmez işleri ile bedeni
Musalla taşında işler göstermez kendini
Ahh ne zor, düşünmek bile ağır gelir
Dünya yükü kaldırsan
Musalladaki halin unutulmaz,,

Gözünü açtığında gördüğün âlem
Sahibini anarsan, verir sana düzen
İnsanî Kamil olmak bunu gerektirir
Kâmil kalmak, amil olmak
Dünyaya uzak kalmakla gerçekleşir,

Ne kadar uzak ,o kadar yakın
Korkma dünyaya uzak kalmaktan
Bir olan â uzak kalmışsan,
Dünyanın merkezinde de olsan
Değiştirmez gerçeği,
Kalpler Allah î anmazsa ne ile kanar
Gönlün içinde ölmüşse diri kalsan ne
Tok kalsan ne olur,
Gönlün aç habersizsin,
Nefsini doyuran dünya
Gönlüne perde olur,
Kaldirirsan perdeyi,
Anlarsin gönlün içindeki cevheri

Sayki öldün ne oldu,
Dünya mi söyletir şehadeti
Gönlünden akan cevher mi tattırır cevheri
Baki alemi muallak eden dünya
Son hali ahvalinde
Seyre kalır yani başında
Böyle bir aldatmaca,

Yolu verene şükür,
Yol ile gönle düşene şükür
Sükut ile gönlümüzü yerle bir edene
Şükür,,
Halimizi önümüze muhabbetle düşürene şükür,
Muhabbeti bizden esirgemeyene şükür
Bir sela ile gidilecek baki alemi gönlümüzde canlı tutana şükür
Şükrü layık edip huzura vardırana
Huzuru İlahi de aşk ile muhabbete doyurana şükür