TİTREDİKÇE SENİ ÖZLÜYORUM
ben mi mülteciyim bu şehirde ?
yoksa bu şehir mi bana yabancı ? bildiğim bir şey var ki ayrılığı kaldıramayacak yerdeyim rengim sulara dadandı ben bir dudağa kandım git gide bir dert oluyorum akşamlara ömrüm tıkandı sen kokusunu hiç hissettin mi fırından yeni çıkmış ekmeğin ? sanki bir şeyleri hayal etmiş gibi dalıp dalıp uzaklara dalar mısın ? buzlu camın taş atıldığında dağılması gibi yazıyoruz işte ne umuda fren tutuyor ne sevince gaz yetiyor aslında bir yel esiyor ben titriyorum titredikçe seni özlüyorum |
Sanki,ikiz kardeş gibidirler..
Harika bir şiirdi,Mahir kaleminizden...
Kutlarım gönül sesinizi,emeğinizi.
Esenlik dilerim.