Dünya unutturur, nefsi konuşturur,
Nefesin,nefs ile bir olunca
Varlık için koşturur..
Kendindeki varlığı gerçeği unutturur,
Nefesin olduğu süreç kadar kıymet verir,
Nefs ise hızla nefesini tüketir,,
Dünyada yakın olduğun ne varsa,
Fani ise gelmez toprak altına,

Gözünde gönlünde yer eden varlik,
Nefes yok olunca hiç olur,
Gönlündeki yeri kefenle bir olur,
Ahh etme gel kendine,
Bak bir haline, sor bir gönlüne,
Ne ister, ne ile bir olmak ister,
Nereye yakın kalmak,
Hangi muhabbete kanmak ister.

Hatırla ne diyor Hakk, İlahi Kitapta,
Nasıl hasrolunmak istersen öyle yaşa,
Bu yeter dünyadaki ahval-i hale,
Karşılanmak üzere geldiğimiz,
Uğrak yeri ettiğimiz dünya,
Diyarı cennet de eder,
Perişanı hâl de eder,

İrade î külliye ile insanı Kâmil kalır,
İmani Güzin ile ahseni takvim okunur,
Dost ile Bir olan, gerçek biri bulur
Muhabbeti teveccühun kokusu
Baki alemde kendini duyurur,
Gönül ile kurulan bağ,
Her daim yanında olur,,