DOST
Ben ufalandım toz gibi dağıldım
Be Dost emek verdikce Yitirmeyi güvedikce Yanılmayı öğrendim Yanıldım be Dost yanıldım be Dost yanıldım. Ben nasıl baş edeyim şimdi Dost duman belli değil Herkesin yüzünde bir maske Dalkavukluk Bu devrin modası olmuş kime kardeş kime kalleş Nerede bileyim be Dost nede bileyim. Onlara kalbimi bir liman gibi açtım Yüreğimi ateşe verdiler Kopardılar kalbimde sevgi açan çiçeklerimi Dört yanım puşt ve yalan yuvası diyorsun ya Dost ben hangi yana döneyim Şimdi kime can diyeyim kim için can vereyim dost. Ben kime yar diyeyim Geceleri hep düşünüp ağlamaktan Dünü bugüne bağlamaktan Yoruldum be Dost. Kırılan umutlarımdan boşa giden ömrümden Hergün bunları düşünerekte yoruldum be Dost yoruldum Kanatları kırılan kuş gibiyim Koskoca dünyada şimdi ne yapayım Be Dost kime güveneyim. Yok yok yaşamak bu değil Be Dost benim yitip giden gençliğimin Sömürülen emeğimin hesabını kim verecek Uykusuz gecelerimin hesabını kim verecek Dost. Ozan Neco Baba. |