Şafak Sökmüyor
Gönül gamelinde cevlan kuruyor
Sabahlar olmuyor yine bu gece Hayalin karşımda öyle duruyor Sabahlar olmuyor yine bu gece Göz pınarlarımdan dökülür dolu Mecnun olsa çöle düşecek yolu Laftan anlamıyor sinemde deli Sabahlar olmuyor yine bu gece El ayak çekildi el alem yatar Yatak yorgan diken oldular batar Ne şafak söküyor ne bülbül öter Sabahlar olmuyor yine bu gece Darlandıkça darlanıyor yüreğim Ha düştü düşecek gönül direğim Açın da mezarı varıp gireyim Sabahlar olmuyor yine bu gece Kul Garib’im yaralarım derinde Yine gamzelendi durmaz yerinde Çekilip gider de günün birinden Sabahlar olmuyor yine bu gece Emine Çerçi |
Sabahlar olmuyor yine bu gece
Hayalin karşımda öyle duruyor
Sabahlar olmuyor yine bu gece
Göz pınarlarımdan dökülür dolu
Mecnun olsa çöle düşecek yolu
Laftan anlamıyor sinemde deli
Sabahlar olmuyor yine bu gece
Bu şiir, çok güzel ve duygusal. Şair, sevgilisine olan özlemini ve acısını çok iyi ifade etmiş. Şiirin kafiyeleri ve ritmi de okuyucuyu etkiliyor. Ben de bazen böyle hissediyorum. Şiirin sonunda yorum istemesi de ilginç bir tercih. Belki de şair, sevgilisinin sesini duymak istiyor. Bu şiir, beni çok etkiledi. Tebrikler.