Kimine soluk almak ve yaşam servet’tir,,
Kimine çözülmeyen çileden yumak dert’tir,
Belkide bu dünya bize zül ölüm ise saadet’tir.

Neden derim kendi kendime?
Çare bulanmaz’mı düştüğüm kedere!
İnsanları çoktan terk ettim,
Münacat’ım sadece El Mucibime,

Onun kapısına dayandım yaslandım,
Gidecek başkaları çoktan bıraktım,
Kalbimden geçenleri ona saldım,
Kendimin yaptıklarımdan çok utanırım,
Onun Affına baktım, Sadece ona yalvardım,

Dua etmek ezbere ve dilden değilmiş,
Beni benden daha iyi bilirmiş meğer

Bir gece çok yandım onunla hemhal’dım,
Ne yapayım dedim ALLAH’’ım sen Subhansın,
Ben nefsime aldandım zalimlerden kaldım,
Rüya’mda istediğimi aldım,secdeye kapandım,

Ağlamak gönlü buz gibi serinleten sekinettir,
Sadece ondan istemek ve dilemek rahmet’tir,
Kainat kudreti ile İlmik ilmik işlenmiş cevheridir,
Tevhidi bilmek vahyi okumak, onu tanımak ve bilmektir,

Biz bilemeyiz neyin hayırlı hayırsız olacağını,
Zaman’da gizli başımıza gelecek akıbetimiz,
Acizliğimizi bilmeliyiz, onun isimlerini zikretmeliyiz,
Ruhumun sahibi zerreciklerimin Halıkı’dan istemeliyiz,

Dua sadece ona aracısız edilir,
Rabbin sana senden yakındır,
Mülkün yegâne sahibi odur,
Araya kimseyi aracı koymayasın,
Sonra Duan Ve hesabın kesilir,


Abdulhamit Erkaner
Kayıt Tarihi : 2.11.2021