Ayrılıklar gecesi...Hayat dediğin nedir ki, Şans, kader ve kısmet, Yar bulana şanslı derler, Oysa koptu kıyamet... Kapılıyor ona yürek, Boşalmadı zincirimiz, Hep kabarıp akıyor, Aşk gösteren ibremiz... Başka yerde arama, Sensin rutin ezberim, Sabah doğan güneşim, Senle dolu zemherim... Uysallığım şimdilerde, Yerden oynamaz taşım, Aşk sıfatıyla donatıldım, Sevi verdi garip başım... Aşk çarptı yanıyorum, Odalar şimdi kimsesiz, Derinimde çıt çıkmıyor, Hayat ıstıraplı sensiz... Şaşı verme şu haline, Yalnızlığın be adam, Göz açılmaya başlasa, Kaydığını anlar çıta m... Kılıç yarası iyileşir de, Benim yaram azmakta, Sen kalbinden silerken, Ah şu gönül yazmakta... Günlerde, beş vakitte, Sen diye atar kalbim, Gönlüm öyle hasret ki, Özleme katar kalbim... Şimdi gittiğin yerden, Bırak beni insafsızca, Saksıdaki çiçeklerini, Sulayacağım yalnızca... Saklı cam yaran izini, Geriye dönene kadar, Olsa da yuvamız viran, Dolusun gelene kadar.. Aylar-yıllar geçerken, Eğlence onun neşesi, Yar yolu bekleyene, Hep, ayrılık gecesi... Veysel Kimene Sevda Şairi (Kemal Yenice) 31/10/2021 |