- Kirman eğirirdi avlu önünde Nazik elle yünü diderken gördüm Daha küçücüktü son gördüğümde Kırda beş on kuzu güderken gördüm - Helkeyi takmış da beyaz koluna Başı öne eğik düşmüş yoluna Yüce Mevla yazmış şanslı kuluna Bir akşam üzeri giderken gördüm - Tazecikten kınalamış elini İncecik kemeri sıkmış belini Şekerden şerbetten almış dilini Duldalarda sohbet ederken gördüm - İnsan bazen kendi yapmaz seçimi Dört dörtlük olamaz elbet geçimi Kaş altından bakıp yaktı içimi O bakışa bedel öderken gördüm - Evleri yakında aşağı oba Allı entarisi sırtında aba Yoğurt çalıyordu kalaylı kaba Sağmal ineğini yederken gördüm - Suat Zobu - Yün didmek: Yünü elle ayrıştırmak Yedmek: Bir hayvanın yularından tutup önü sıra gitmek. Hayvanın arkadan gelmesi. Sağmal: Sütü sağılan hayvana verilen isim Yoğurt çalmak: Yoğurt mayalamak . DOSTLARDAN
O andan önceki her günüm zay’mış Gözleri menekşe, siması aymış Bulguru kaynatmış, hediği yaymış Sergide kuşlara "hu!" Derken gördüm.….. Alibaba / Teşekkürler Kardeşim
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yoğurt Çalıyordu şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yoğurt Çalıyordu şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Çok güzel bir şiir ellerinize yüreğinize emeğinize sağlık hocam kaleminiz kavi ilhamınız bol yürek sesiniz daim her şey gönlünüzce olsun tebrikler canı gönülden kutlarım iyi geceler diler sonsuz saygılar sunarım...
Değerli Şairimiz, İçim cız etti okurken. Yüreğimden vurdu dizeler. Tebrik Ederim Kalemin Yüreğin var olsun. Yüce Rabbim Aşk'a dair, Nice Güzellikleri yansıtıp, Her daim doğruları,yazmayı İnsanlığa sunmayı nasip etsin. Selâm ve Dua ile.Sağlıcakla kal.
Aynı köyde yaşamış gibi hissettiren içtenlikle ve hissedilerek yürekten süzülüp gelen harika duygularla yazılmış şiiriniz için kutluyorum tebrikler üstadım. Sonsuz selam ve saygılarımla.
O kadar nefis bir şiir ki eşlik etmeden geçmeyi suç saydım kendime. Şırıl şırıl. İnsanın içini okşuyor, göğsünü kabartıyor. Günümün, haftamın, senemin şiiri. Yüreğin dert görmesin abim. Sonsuz saygılarımla...
"-Her külfet bir nimet içindir. gurbet sana yaradı, yüreğinde coştu kaleminde" desem, gurbette olmadığın, kalemi yüreğinin eline verip şelaleler gibi çağladığın günleri de biliyorum.
Hani şarkısı yapılmış bir şiir var ya: Orda bir köy var uzakta, Gitmesek te gelmesek te O köy bizim köyümüzdür sözlerinin geçtiği... Ben de diyorum ki: "Bu defterde bir şair, bir usta var. Bilmeseler de görmeseler de O şair Suat ZOBU'dur"
Bazıları sanki sahtesi de varmış gibi "GERÇEK EDEBİYAT" tan bahsetse de sen yaz kardeşim yaz... Okuyanların da var, ne dediğini anlayanların da. Yazarlık aklına gelen her kelimeyi peş peşe nokta koymadan eklemek değildir.
Yazarların görevlerinden biri de: kirman, yün didmek, gütmek, yetmek, helke, dulda, yoğurt çalmak, sağmal inek gibi Anadolu'muzun öz kültüründe geçen kelimeleri literatüre kazandırmaktır. Bu şiirde olduğu gibi...
Bu şiirde aşkta var, özlemde. Bu şiirde sıla da var gözlemde. Bu şiirde anlamda var söylemde.
Şimdi sen belki de bana soracaksın: "Bu GERÇEK BİR EDEBİYAT sayılır mı? Bak ona cevap veremem işte. Onu da Ustasına soracaksın.