pembe şapkalı kız(lösemi)
Pembeler içinde ufacık bedeni
Zayıf ama güçlü yüreği Çıtı pıtı küçük elleri Nasıl da yakışmış mini eteği Yaren’lerin yaren’i Bir gün hastane odasında Saçları tutam tutam ellerine geldi. Sordu annesine: "hani dökülmeyecekti saçlarım"? Annesi konuşmadı, boğazı düğümlendi Yüreği sıkıştı her kelimede... "Artık saçların istediğin gibi kıvırcık büyüyecek dedi kızım" Yaren annesine baktı, bir de aynaya Küçücük dudaklar gülümsedi... "Olsun anneciğim dedi, artık taramak yok her sabah" Minik elleriyle tuttu annesinin yüreğini. Yaren yok şimdi aramızda O pembeler giyen bedeni artık toprağın altında... Beyaz kefen yakışmadı yarenime Küçük bedenine toprağı yakıştıramadım O daha koşacaktı, İp atlayacak top oynayacaktı Salıncakta sallanıp dondurma yiyecekti Bebekleriyle evcilik oynayacaktı Okula gidip yaren öğretmen olacaktı Nice yarenler koşup oynayamadı Bedenleri bu hastalığı taşıyamadı Lösemiden kurtulamadı ... Pembe şapkalarını doyasıya takamadı... |