YÂRE DİLEKÇE
Gözlerinde güneşi doğuramadıktan sonra,
Her sabah uyanmanın ne alemi var! Yüzünde tebessüm açmadıktan sonra, Çöller gülistana dönse ne yazar! Bir sözleşme mi ki aşk, bozulsun; Gerçek aşka vade biçilmez. Yaprak değil ki kurusun, savrulsun, Bir ışıktır o ilâhî, şavkı körelmez! Yâr makamında oturan sevgili! Hakkını ver sevdanın, titret yüreğimi. Bakışında hissettir ki düşünü, hayalini, Teferruat ummanında boğulmayalım... Ahmet Asal |