Bir çifti göz uğruna aldım yine kalemi elime.
Yeryüzünü kıskandıran bir şiir yazıyorum,
Bütün gönülleri terk edip huzurunda
Kalbinin güzelliğini yansıttığın gözlerinin içine

Alemlerin bütün varlıkları sana benzemek için yarışıyor birbiriyle.
Benzemiyor güzelliğin kâinattaki hiç bir an’mbere
Asırlar boyunca nice şiirler yazıldı nice şarkılar okundu
Oysa ben eşi benzeri görülmemiş duyulmamış beyaz papatyalara
Üstüne tüm devri alemi kıskandıran mısraları yazıyorum

Kapatma o gözlerini karanlıktan korkuyor alem söndürme ışıklarımı
Kerem dağları deldi o gözler uğruna, Kamberi bile deli eyleyen
O gözleri düşün; gözlerinde ki o ışık söndüğünde ne olacak.

Eyvahlar değil vahlar değil; beni benden alan baktığında
Dünyaları ayaklarının altına seren o güzel gözler
Hangi bitkinin urganısın sen ki bağladın da
Gözlerinin içerisinden çıkarmıyor

Gözlerinden süzülürcesine gülüşün viran ediyor yüreği
Ağız dilsiz cümle manasız kalıyorda
Nasıl açıyor ufkun önünü, Çevreliyor güneşi
Cehennem ateşini sularla çevirip dört yana saçılan ışığında
Konaklatıyor bütün yürekleri....

Öyle bir gözleri vardı ki sanki kor alevlerin de tutuşturdu yüreğimi...