Dile gelmiyor yalnızlığım anlatmak güçmüş sükut kolay
Seveni yokmuş
sessizmiş ıssızmış birazda kızgınmış biraz kendine biraz hayata dair hangi sözleri yazayım sevdaya dair içimdeki boşluğun labirentlerinde kayboluyorum çıkmaza çıkıyor tüm boşluklar oysa en dolu yanımdın sen sükut sağır ediyor beni artık sesindeki naifliği çok arıyorum ellerim titrek , buğulu gözlerim çok ıssızım çok yalnız çok da vefalıydım oysa törpülemiştim yaramaz huylarımı sevilmeliydim bende mutlu olmalıydım ama çok ıssızdım heryer buz soğuk mevsim farketmeksizin üzeri karlı bir çam ağacı gibiyim buz tutmuş bazı dallarım bir ışık bir güneş bir sıcak oysa çok soğuk çok soğuk . |