Başlıksız
Tarifsiz boşluğun içinden
Renksiz bir duyguyla Satırlara düşünceme doğan bu şiir dökülüyor Ağırlığı çok olsada İsmi başlıksız oluyor Sevgiler gece ile gündüz gibi Değişiyor Biri Ay’ı kıskanıyor Biri Güneşi Biri ışığı istiyor Biri karanlığı Biri renkleri saklıyor Biri yıldızları Aylardan ise ekim Gündüzü Güneşli ısıtmıyor Gecesi soğuğun esiri bitmiyor Mevsim Yavaş yavaş kışa hazırlık yapıyor Böyle bir ayın sofrasında Kendime zor yer buluyor Üzerime Usul usul hüzün yağmuru yağıyor Her yanımı korumaya çalışsam Çaresiz yüreğime Öğütlerle örülü Şemsiyeler yetersiz kalıyor |