BU GÜN
Gönül dostum ile hasret giderdik
Emlek ellerinden sohbete girdik Ozanları, erenleri yad ettik Duygular sel oldu çağladı bu gün.. Yıllar oldu görmemiştim yüzünü Yazı bitti, gördüm ömrün güzünü Eksilmiyor şu gönlümün hüzünü İki göz bir oldu ağladı bu gün.. Agahi, Kemter’le girdik sohbete Dayanılmaz ayrılığa, hasrete Devrani, İzzetle düştük kasvete Ayrılık sinemi dağladı bu gün.. Gönül arzuluyor emlek elini Deste deste deremedim gülünü Yola düşüp göze alsam ölümü Yollar yollarımı bağladı bu gün.. Varıp da Veysel’i görmeden olmaz Eşiğine yüzün sürmeden olmaz Felek bu ettiğin yanına kalmaz Hasan , silahını yağladı bu gün.. Bu şiiri, 1 Şubat 2015 tarihinden beri yaşadığım felç rahatsızlığı sırasında, korona salgınına rağmen, maske, mesafe, hijyen kurallarını dikkate alarak, Mart’ 2020 tarihinde evimize ziyaretime gelen hemşehrim, Emlek Hüyük köyünden kıymetli ağabeyim Haydar Savaş’a adamıştım. Hasan Erkılıç Ankara, |
Yüreğine emeğine sağlık
_______________________________Selamlar