Hiç kızıp sinirlenmiyorum
Bilesin ki; hiç kızıp sinirlenmiyorum,
İnce bir oltaya takılmış gibi, sızlıyor yüreğim Sağır ve dilsizler sessizliğine benziyor yüreğim Hiç ses çıkarmadan yaşıyorum... Atlı karınca tersine dönüyor Rüzgar ile dost oldum O nereye savurur sa, ben oraya savruluyorum Korkularımdan günahlarımdan arındım Övünmek gibi olmasın inan ki; sinirlenmiyorum Çünkü ezici yönü üstün çıktı hayatın.. Yenilmişliğimi anladım, Hayat tarifesine baktım Gideceklerin saatleri hiç birbirini tutmuyor, Gümrükte geçit transit Gördüm yolcular hiç beklemiyor Bilesin ki; hiç kızxıp sinirlenmiyorum Çünkü hayat ağacı solup gidiyor... yahya bozkuş 08 mayıs 2018 küçükafşar köyü |