AMA, GİTME !
gitme !
duvarlarla örülmüş metruk bir zindan olur hayatın arkandan iyi ki gitti diyenler çok olur verip veriştirenlerde, gitme ocağıma incir ağacı dikmiş olursun sonra pişmanlık duyar iyiden iyiye de kahrolursun, gitme gidince yanında bir tek ağırdan alan düşlerin kalır bir de sağır imgelerin gerisi ise puştlar’ in olur geri dönmeye engel olur onurun, gitme gidersen anılara takılır gözlerin kendi masalını kendin yazarsın düğümlenir boğazında bir şeyler cenaze marşı olur ezberin akıtılan göz yaşı, gitme hesabını kitabını iyi yapacaksın bu alemde yoksa farkın kalmaz coplanan göstericilerden sana yan bakanı hayatından sileceksin tafra atanı da ama, gitme beni de kendini de perişan etme çünkü en güzel aşk düşler sığınağında yaşanandır |
Yüreğine kalemine sağlık