Ne oldu bu kadar değiştin gülüm
Yarama tuz bastın çaresiz ilim
Söylemez lal oldu dönmüyor dilim
Sevdiğimi belli etmez haldeyim

Selam desem sen küfür anlıyorsun
Kavgaya dövüşe bayılıyorsun
Hayatımdan çıktın sayılıyorsun
Sözü özü lal olmuş bir dildeyim

Unuttum kendimi bende kayboldum
Açan bir gül iken açmadan soldum
Ağlamakla göz yaşıma boğuldum
Tepe takla coşkun akan seldeyim

Tutmuyor bir günün geçen gününü
Unutmuşsun geçmişini dününü
Hayranla izlersin el düğününü
Tozu duman olmuş sanki küldeyim

Bir sözünü iki etmedim desem
Bir ömrümü verdim bir daha versem
Çocuk gibi avutup ninniyle sevsem
Sahipsiz kimsesiz viran çöldeyim

Yaşım kırk dokuzdu elliyi geçti
Zalim kader yazdı bu gönül seçti
Ömür bitti gurbet ellere göçtü
Yusuf’ yazar name çalan teldeyim

Yusuf Onuk- 17.11.2020