İKİBINLİ YILLAR (811)

Siyaset ne demişse
Tersi olmuş hep tersi
Bozulmuş sosyal yapı
Hala almamış dersi

Şu iki binli yıllar
Başka konuşur diller
Değer yok edildikçe
Açmaza düşmüş güller

Haram helale dönmüş
Helalin nuru sönmüş
Kötü olan ne varsa
Hepsine mubah denmiş

Sevilenler sevilir
Sevilmeyen dövülür
Gününü gün eden çok
Açık açık övülür

Herkes de de inat var
Kokuşmuş kanaat var
Sözler hakaret dolu
Ne güzellik ne tat var

Şu demografik yapı
Sınırlarda yok kapı
Yabancıya verilmiş
Ülkede ne çok tapu

Hak denir aratmazlar
Kin tutar unutmazlar
Sınırlar delik deşik
Sanırsın kül yutmazlar

Ne gık çıkaranı var
Ne de haykıranı var
Nemiz varsa satılmış
Ne hak arayanı var

Halkta kalmamış sağlık
Cepte tükenmiş varlık
Sanki bedenden ayrı
Ruha da gelmiş darlık

Herkes bir taraf olmuş
Karşı bertaraf olmuş
Yoksullaşan insanlar
Şükürle araf olmuş

Şükür fakire düşmüş
Zengin şüküre küsmüş
Rüzgarsa adil değil
Canı istemiş esmiş

Hak hukuka riayet
Tüketilmiş nihayet
Adaletse kör topal
Yürümeye yok niyet

İşaretle geçilmiş.
Talimatla biçilmiş
Vekil mi bakan mı ne
Ölçüsüzce seçilmiş

Kavgalılar kavgalı
Bir biriyle davalı
Çalımları bir başka
Konuşmalar havalı

Bir çözüm üreten yok
Kuru söz tüketen çok
Herkes oyun içinde
Sözünü bekleten çok

Cumhuriyet demezler
Atatürk’ü sevmezler
Konu Türk’e geldi mi
Yüz asılır gülmezler

Hani var ya diyanet
Makamı da emanet
Kerameti kendinden
Her dediği garabet

Ekonomi büyük dert
Kriz var oldukça sert
Milletimiz kan ağlar
Fakirleşmiş her bir fert

Zenginde kese dolu
Fakire yoksul yolu
Bilinmiyor ne halde
Fedakar Anadolu

Daha neler neler var
Elde şahaneler var
Hepsi zevki sefada
Dilde bahaneler var

Yeter İlhan’ım yeter
Elde kalan da biter
Sorsan iyi diyorlar
Ülke hali bin beter

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 19/09/2021 Pazar
Yayın : 23/09/2021 Prş.
www.edebiyatdefteri.com/siir/1389981/