insanlar plastik vazo gibi
Unuttum artık bunca yaşadıklarımı
Ayaklarım umursamaz olmuş Yüreğime karanlık çökmüş Ve çaresiz insanlar plastik vazo gibi Vitrinde Ben betona 42 numara ile basarken Çatır çatır kırıyorum suratımda kileri Bazen ölmek istiyorum onun adına Yüzün de kızarmaz diyorum Aslında sevgili ben ýükün ağırını taşıyor Olsam da Aslında kırılan sen oluyorsun O yükün altına her gün.2019. |