Ölürken gülüyordu demesinler diye..
Katıla katıla gülecek halim yok bugünlerde
Tebessümlerim eksilmiş... Rüzgarlar eser durur esmer yüzümde .. Gözlerimde ıslak bir hüzün .. Sırtımda,Anamdan kalma eskimiş bir yelek Yokluğun durur sevgilim biraz ötemde... Aşkındı beni ayakta tutan "seneler önce"... Şimdi,boğulup duruyorum kimsesizliğimde...!! Dolu vurmuş yüreğimi ... Kalbimin her bir köşesi yara bere içinde... Oyun arkadaşımla kavga etmiş gibiyim... Hırkalarım gözyaşlarım içinde .. Yollarım haşinleşmiş,gönlüm kış gününde Nereye gidersem gideyim (..) Hangi şehri kendime mesken edersem edeyim. Ömrüm hep kavgalar içinde .. Bıraktım artık kendimi avutmayı Biraktim artık kendimi susturmayı Canım bıçakla sırt sırta ... Geçtim kendimden,umudum zehir bedeninde Nereye bassa ayaklarım,nereye dokunsa ellerim Nefeslerim ,ölümün çelik kollu dikeninde Yetmiyor gücüm kendimi teselli etmeye Gece gündüz,sana şiirler yazıyorum durmadan Uğultulu ölümlerin gölgesinde .. Bir kaç dakika mutlu olmak istiyorum hayalinle Olamıyorum..sevgilim...!! Olamıyorum Ardımdan, ölürken gülüyordu demesinler diye..!! ___ LESKÜY NARUT 15 EYLÜL ÇARŞAMBA 2021 |
Uğultulu ölümlerin gölgesinde .
............................
Ben bu buz kesmiş bedenimle giderken
Şiirlerimdir sana kalacak olan.
ilmek ilmek işlediğim duygularım savrulacak gözlerine.
.................................
harika bir şiir okudum sayfanızda dost...