LUZUM KALMADI ***Şiirin hikayesini görmek için tıklayın 12.2.2006 Akyazı
21;20 Mustafa Çoban. * Bazen ayrılık öyle kesinleşir Öyle derinleşir ki Sözler bıçak sırtı Gözler kurşun Cümleler uçurumlaşır * Artık herşey faydasızlaşır. Çünkü sevgi incimiş Muhabbet çiçeği yara almıştır Çiçekleri bilirsiniz Bir kere yaralandimi bir daha gelmezler yaşamazlar Sevgide çiçekler gibidir Bir kere yaralandimi artık yaşamaz * Sevenlerin ilk dikkat edecekleri şey sevgilerini korumaktır
Sormasan da olur artık
Sormana lüzum kalmadı Gelmesen de olur artık Gelmene lüzum kalmadı * Kıymet denen o mi hengin Kırdım attım yosmasını Gayrı Aşkın tasmasını Takmana lüzum kalmadı * Bana sorma git gidersen Ne yaparsan et edersen Bozuldu aşk’taki de sen Örme ne lüzum kalmadı * Sakın sanma o; Mustafa. İşve naz da kılma ona. Sen o yana ben bu yana Gelmene lüzum kalmadı * Sormana lüzum kalmadı |
Esen kalın.
Saygılarımla.