YALNIZNIZLIKTA BEN
Ölüm, ölene ölüm
kalana yalnızlık ölen de yalnız, kalan da geçmişi taşımak kalır geride kalana iki zaman arasında sıkışmışlık solunda geçmişin prangaları sağında geleceğin hançerleri geçmişte güven gelecekte korku, endişe, ümit... yalnızlıkta ben, ellerin bağlı olduğu vakitlerde herkesin seyrettiği palyaço gibiyim dağınık ve renkli yine benle ben başbaşa göz ve kaş elvedanın sancısında ağrıyan baş tekrarlayan aynı zaman akıp giden hayaller ahh zaman.... ah bu zaman üzerinde yeminlerin kudreti görünmez zaman içimde oturmuş bekleyen kimsesiz ben ahh... ölüm, ölene ölüm kalana yalnızlık ölen de yalnız kalan da. (Alışılması zor zamandır Nazımdan sonrası) |
Rabbim ölmüşlerimize rahmet kalanlarımıza sabrı cemil nasip eylesin .