Ey sevgili, ey teni kardan yumuşak
güneşten sıcak!
Ey yaprak naifliğinde olan sevgili!
Aklıma her geldiğinde bana seni hatırlatan seni senden başkasıyla düşünemeyen ben.
Sevgili;
Sana dokunmak kalbimin teklemesine sebep oluyor,
Karanlıktasın görüyorum aydan daha parlak şakaklarını.
Çiçekler kokuyor etrafımda,
Sen kokuyorsun çok uzakta,
Senin kokun bastırıyor tüm güzel kokuları,
Yürüdüğün yollar sen kokuyor,
Yağmur sen kokuyor.
Hasretliğimde yani her anımda her gözümü kapadığımda ve açtığımda sadece senin yüzün var.
Hayalimde, zuhurumda,
Kuşlar uçuşuyor sanki yüreğimde, aklıma sen her geldiğinde,
Kelebekler kelebekler kanat çırpıyor.
Ve rüzgarlar saçımı okşuyor, sen bana her baktığında.
Dokun bana ey sevgili kaçak, gizbe odalarda,
Gözlerin saadetim oluyor sana her baktığımda.
Ve kayboluyorum, düşüyorum uçurumun kenarından, direnmiyorum korkmuyorum,
Düşmekten yada kaybolmaktan.
Ölecekmişim gibi oluyorum ama yeniden yaşıyorum elin elime her değdiğinde.
Kayboluyorum yolumu unutuyorum sonra sonra buluyorum kendimi hep senin yanında.
Dudakların Merhamet çukuruna açılan kapı,
Çıkan her bir söz lal ediyor.
Çığlıklarım sen oluyorsun, suskunluğum sen
Yıldızımsın, yön bulduran,
Çırpınışlarımın dinginliğinin adresi,
Tekrar kurtar beni tut ellerimden.