Ölümün soğuk yüzünde şükür Azrail bürünmüş kuş görünümüne Bir canı uçurdu Kanatları yeni yeni çırpınır görünsede Henüz on sekizine girmemiş melek yüzüyle Nasıl yatıyor annesinin gözleri önünde
Anne______
Asfaltın üstünde sırt üstü yatarken meleğim Koştum bir ümitle nabzını hissetmek istedim Nafile... Can kuşum uçmuş Ben kuzum___ dedim Yavrum... Annem diyemedin
Oğluma koştum sonra Ablası yatarken soğumaya yüz tutmuş gül teni yanında Bir ses ver oğlum sende mi yoksa Titrek ellerimi nasılda iliştirdim nabzına Çığlıklar büyürken sustu isyanım Bayılmıştın... Ya sende... Sende beni bıraksaydın Bu nasıl imtihan ya Rab! Ölüm karşısında şükrettirdin Gül kokulumla birlikte kaç kişiyi toprağa verdim ben bilirim Hüzün kokuyor matem soluyor kahkahanla inleyen duvarlar Evlat__ Evlat acısı ne yaman. Benden çok sevmiş seni yaratan.
Baba___
Ağır yaralı dedi annen çağırırken beni O an ateşin düştü gönlüme Gidiyor dedi meleğin Meleğin gidiyor Oy_____ Benim merhametli kuzum Kapandı kapılar... Ben bu eve sensiz nasıl girerim Annene metanetli ol derken isyanımı inançlarımla sindirdim Ve babama değdi gözlerim Dile geldi o an dilim “ çok zor___ Gönlüme ateş düştü babam__ Kapılarda gülüşüyle karşılayan kuzum torunun yok artık ___
Üniversite hayalleri Sizden bir gün bile ayrılamam... Ankara da bir okul olmalı derdi Bir çocuk hiç mi isyan etmez babam Bir gün olsun dursaydı yüzümüze Eğseydi ya kaşlarını yükselen sesiyle Meğer yaşayacak günümüz ne azmış Toprak yavruma hayalleri koynundayken bağrını açmış Kaderde evladımın tabutunu taşımak... Mezarına kürek sallamak varmış
Öpmeğe kıyamadım Koklamaya doyamadığım Ağzımızın tadı Ne olur rüyalarımızda gel buluşalım Gül yüzüne doya doya bakıp sarılayım Derin bir kâbusun ortasındayım Yanına geldiğimde uyanacağım. Cennet kokulum bizi cennette karşılarmısın Ki cehennemi alevlerde kavrulmaktayım
...
Sayfalar dolusu kitaptı sunulan Ömür gerçek, amansız bir sayfada noktalanan Bizdik kâinatı doğuran Yokluğun bahçesinde var olan
Bu yüzden kaç kez boğuştuk uykularla Sayılı soluğumuz var hayat çok kısa Umulmadık bir anda yok olur yarınlar Yarım kalan hikâyeler kalanların ağzında ağıttırlar.
Zühal Z... 08.07.2008
Evladını kaybeden yakın bir aile dostumuzun acısının akabinde kaleme alınmış ve yazıldıktan sonrada herhangi bir düzenleme yapılmamıştır...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Ölümün Soğuk Yüzünde Şükür şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Ölümün Soğuk Yüzünde Şükür şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Sayfalar dolusu kitaptı sunulan Ömür gerçek, amansız bir sayfada noktalanan Bizdik kâinatı doğuran Yokluğun bahçesinde var olan
Bu yüzden kaç kez boğuştuk uykularla Sayılı soluğumuz var hayat çok kısa Umulmadık bir anda yok olur yarınlar Yarım kalan hikâyeler kalanların ağzında ağıttırlar.
BİR HAYAT DEBDELESİDİR GEÇİP GİDER...YAZAN YÜREĞE SAĞLIK.RABATLI
Öpmeğe kıyamadım Koklamaya doyamadığım Ağzımızın tadı Ne olur rüyalarımızda gel buluşalım Gül yüzüne doya doya bakıp sarılayım Derin bir kâbusun ortasındayım Yanına geldiğimde uyanacağım. Cennet kokulum bizi cennette karşılarmısın Ki cehennemi alevlerde kavrulmaktayım
güzel bir şiir okudum sayfanızdan tebrikller değerli şaire selamlarımla
Oğluma koştum sonra Ablası yatarken soğumaya yüz tutmuş gül teni yanında Bir ses ver oğlum sende mi yoksa Titrek ellerimi nasılda iliştirdim nabzına Çığlıklar büyürken sustu isyanım Bayılmıştın... Ya sende... Sende beni bıraksaydın Bu nasıl imtihan ya Rab! Ölüm karşısında şükrettirdin Gül kokulumla birlikte kaç kişiyi toprağa verdim ben bilirim Hüzün kokuyor matem soluyor kahkahanla inleyen duvarlar Evlat__ Evlat acısı ne yaman. Benden çok sevmiş seni yaratan.
yüreğine sağlık kalemin daim olsun saygılar