YORULDUM ANNE
Ben kendi kendimin sırdaşı oldum
Sarıldım, sarıldım, sarıldım anne Can bildiklerimden darbeyi aldım Darıldım, darıldım, darıldım anne. Cennete götüren sırat gibiydim Dört nala küheylan kırat gibiydim Nehir’lerden dicle, firat gibiydim Duruldum, duruldum, duruldum anne. Umutlarım vardı tutup sarıldım Sarıldıkca gözyaşıyla karıldım Kanadım kırıldı gökte vuruldum Vuruldum, vuruldum, vuruldum anne. Kalbim de tek sevgi beslerdi gönlüm Başımı döşüne yaslardı gönlüm Oysa neler neler isterdi gönlüm Kırıldım, kırıldım, kırıldım anne. Yaşıyor sanmayın yaşamıyorum Engeller, bertaraf aşamıyorum Tutsa da dizlerim koşamıyorum Yoruldum, yoruldum, yoruldum anne. 19.08.2021 Nurhan Uslu ( Hûmâ sultan) |