0
Yorum
4
Beğeni
4,0
Puan
595
Okunma
Musapınarı’nda duruverdim.
Ovaya yüksekten bakıverdim.
O cennet manzarayı görünce
Aniden bir şiir yazıverdim.
Yüksekten inceledim ovayı.
Yine coşmuş kelkit’in yatağı
Ben aşığım, şairim diyenler;
Kaçırmaz böyle güzel doğayı.
Ova dönmüş yeşilden yeşile.
Miras kalmış nesilden nesile.
Melikgazi Niksar’ın Fatihi;
Yurt olmuş Emrah gibi şaire.
Heybetli durur Niksar Kalesi.
Bu toprağın olurum kölesi.
Birliğimizi bozan olursa;
Bitmesin onun derdi, çilesi.
Özyurt söyler derinden derinden,
Bu sözlerim gönülden, gönülden,
Sürekli dalgalansın Al bayrak;
Niksar Kalesi’nden Kalesi’nden.
Necmi Özyurt
5.0
75% (3)
1.0
25% (1)
