VİCDANIN SESİŞiirler yazmak için edebiyata ne gerek ! Yetmezmi bir tutam acı ve biraz merhamet, Sevdayı yazmak için bir kalem mi gerek, Yetmez mi gönüle kazıyıp, yüreğine söylemek, Bitmiş tükenmiş artık kalmamış duygular, Ayaklar altına sermişler sevdaları insanlar, Kimi parasına, kimisi malına aşıklar, Kırmızı halı gibi, üzerinde gezip dolaşıyorlar, Zirvenin en ucra köşesinde kalan yanlız çiçek, Sana sesleniyorum ! Koparılmamış ve koklanmamışsın, Ben seni anlatmak istiyorum şiirlerimde , Çünkü asıl sevda senin içinde ve senin özünde, Başka nasıl anlatılır ki duygular ve sevdalar, Duvarlara mı anlatayım, delimi sansınlar, Şimdi çiçekler taşlar duyar artık şiirlerimi, Biri filiz verir belki toprağıma, Diğeri zaten gelecek baş ucuma, Unutmadım aslında uçan kuşları, Yerdeki böcekleri , Onlarıda anlatıcam her şiirimin kıtasında, Şait lazım aslında, canımı taşıyan ruhuma, Çünkü terk edecek bu beden gelecek eceli, Gidip sarılacak bir gün, beyazlar içinde toprağa, İhanet bile hiçbir zaman terk etmiyor işte, Ne canda ne de cananda, Dikenler bile güllerin dalında, Şimdi kime masum diyelim, Merhamet yoksa bir insanın vicdanında, #düşüneninsanerckose# |