Kabus
Senin olmadığın zamanlar
Kabus misali Ayı ve yıldızı olmayan bir gece üzerime çöküyor Öyleki Karanlık dahi korkup kaçıyor Bense Senin uykuların bölünmesin diye Geceye ses çıkarmıyor İsyan başlatmıyorum Karamsarlığın uçurumundan aşağı atlıyorum Düştükçe geçmişime çarpıyor Cevabı olmayan sorularda duruyorum Yine seni umuyorum Sende sürekli değişen Bende geçmeyen Öyle bir zamanının içinde kayboluyorum Kayboldukça Dünden bugüne ne yüküm varsa Gittikçe çoğalıyor Omuzlarım taşımaz oluyor Bu aslında Serseri bir dalga misali Kıyılarıma çarpıyor Her defasında beni sana çekiyor sanıyorum Ama Alıp sensizlikte boğuyor Ölmüyorum |