Bir gün gözyaşlarım kuruyacak,
Nefesim duracak, işte o gün yüreğimde atmayacak,
Düşlerim solacak,
İçimdeki sevda toprak olacak.

Kalemin sevdayı yazmayacak,
Güz gülleri en güzel taçlarını açmayacak,
Son güzde güllere çiy düşmeyecek,
Sevdiğim arkamdan gözyaşı dökmeyecek,
Güneş güne, gün geceye göz kırpmayacak,
Satırlarım okunmayacak,
Dualardan başka söz olmayacak, arkamda,
Gözyaşlarına sarılmış ahlardan başka nefes olmayacak
Ne sen olacaksın mezarım başımda,
Ne bir kul gözyaşı dökecek,
Sararmış otlar mezarımı kaplayacak,
Bir anam, bir de şiirlerim ağlayacak

Bir gün duracak dizelere can veren eller,
Susacak sevdalara tercüman olan dizler
Görünmeyecek yar gibi çiçekler
Sarı papatya boyun bükecek,
Gelincikler yapraklarını dökecek
Yetim kalacak martı kanatları
Umutlar yazılmayacak teveklerine
Yudumlarken sevdalılar balıkçı kahvesinde çaylarını
Bakışlarında şiirlerim okunacak
Yükselirken sedaları arşa gizemli gözlerde
Ruhum hoş bir seda duyacak gök kubbede
Seni anlatan dizlerimden izler taşıyan
Ve yaşanılmamış, gizli sevdalar
Şiirlerde sonsuza kadar yaşamaya devam edecek
İ.TÜRKMEN