BİR TELAŞ Kİ BİR TELAŞ!
Gün bitiyor,
Gök mavi karanlığa dönüyor. Kızarıyor, kararıyor her yer... Bütün yıldızlar toplanıp, Örtüyorlar üstümü... Çepeçevre sarıyorlar etrafımı, Üşümeyeyim diye... Sessizliğinde, kaybolmak kadar, Hiçbir şey, Bu kadar canımı yakmamıştı. Seninle sessizliği bile, Seviyordum ben... Sensizliği değil! Düşlerimde, Bir telaş kİ bir telaş... Bir kuyudan su alıyorum, Boşaltıyorum bir diğerine. İçimde sevgisizliğin, Hiç geçmeyen sancılı acısı... Acelem var! Gelsin artık içime bir bahar... Havadaki cemre, İçime de düşsün benim! Hiç böyle kışım olmamıştı, Bu ömrü hayatımda.... |