BİR BENİM
Dağların zirvesi yer hep soğuğu.
Dunda’da gizlenip kaybolan benim. Sabahın seheri keser soluğu. Dumanlar altın da üşüyen benim. O dağlar gizlemiş cılga yolları. Bulupda yollara düşmeyen benim. Sabredip sineye çektim kolları. Gönülden sım sıkı sarmayan benim. Yusuf’u kuyu, yunus’u balık. Kurtaran ya rab, kalan bir benim. Hiç bir canlıya etmem zorbalık. Issız dağlarına salınan benim. Bu dağlarda tür’lü mahlukat yaşar. İçlerinde dönüp duran bir benim. Küçücük bedenler surları aşar. Aynı yollarında sürünen benim. Yol etmiş kendine dereler coşar. Dinleyip seyrine, dalan bir benim. Ararım yönümü pusulam şaşar. Kendi yatağında duran bir benim. Eyyüpoğlu Gazi AKKAYA |
Daim olsun...