MELEK
Güneş doğdu gözlerime,
Ay gibi parladın, yüzüme. Işık getirdin, hapsime, Ömür oldun, dünyama. Gittiğini hayal edemezdim Biteceğine ihtimal vermezdim Mutluydum, farkında değildim Ayrılığı aklımdan geçirmezdim. Meleğim sen uçmayı bilmezsin Gökyüzü savurur heybetiyle Neden çıktın o kadar yükseğe Nasıl yaşarım bu acıyla. Bu diyarlar soğuk demişler Senin gözünü korkutmuşlar Sabret güzel ruhlu sevgilim Kavuşacağız birgün seninle. |