En güzel Dost'a
Sandık sandık isyan biriktirdim geçip giden ömrüm den
Bir gün sonrasına ne güzel umutlar ne temennim kaldı Yüzümü döndüğüm her yanda Ya vazgecişlerim ya korkularım bekliyor beni Keşkelerle yüklü anı defterim Ağırlığınca acıya boğulmuş gençliğim Hiç mi biseye sahip olmadın diye sorma dostum Oldum bende bir zamanlar Sonrasımı Bir bir gitti ne varsa Serin bir rüzgar götürdü Gençliğim kaf dağında Umudum buzlar ülkesinde Hep ne ettiyse aşk etti bana Sen sakin düşme aşka yada düş Bu yollar acımasız yalnız çekilmiyor be dostum Karanlık köşeler sürgün yerim Dolup dolup boşalan kadehler durağım Meyler de çare arar oldum inan Ben böyle değilim diyorum kendime Kırdığım kadehlere sarılıyorum Kendimle bitmeyen kavgamda yine kendime yeniliyorum yeniliyorum işte |