YANDI BU GÖNLÜMBir köle düşünki zincire vurulmuş Bir mahkum düşünki hapse konulmuş Bir ağaç düşünki dalları kurumuş Yazık bir yaprak gibi soldu bu gönlüm Gönül bir mahkumdur kader mahkumu Hiç düşünmez olmuşum artık sonumu Kaybetmişim mutluluğa giden yolumu Acıyla ve kederle doldu bu gönlüm Bir zamanlar benimde sevenim vardı Sevgi dolu bir kalbim umudum vardı O tertemiz yüreği ıstırap sardı Alev alev ateşte yandı bu gönlüm Bu dünyada umudum kalmadı benim Ateşler içinde yandı eridi tenim Dayanmaz bu acıya yorgun bedenim Umutlarla beraber öldü bu gönlüm Ayhan Okumuş |