BİZİM ZAMANIMIZDA
Bizim zamanımızda diye başlıyorsak söze,
Ukalalık saymayın, bizi hafife almayın.

Bizim zamanımızda;
insanlar daha duyarlı,
Dostlar daha vefalıydı.
Doğruluk, dürüstlük en büyük değer,
Kızlar bacıydı,erkek birader.
İyilik ve yardımlaşma her durumda,
Hayatımızın olmazsa olmazı,
Birlikte yaşamanın tek kuralıydı.

Bizim zamanımızda;
Radyoda arkası yarın dinler
Komşularla pikniğe gider,
Sabahları tarhana çorbası içer,
Basit çıkarlar için,
Kimse kimseyi satmaz,
Süte su katmaz,
Ekmeği çöpe atmazdı...

Bizim zamanımızda;
Zalimle zulüm,
Mağrurla mazlum,
Esaretle sefalet,
Aynı cümlede bile geçmezdi...

Bizim zamanımızda;
Tevazuyla gurur,
Onursuzla onur.
Huzursuzla huzur,
Yol ile yolsuz,
Hırlıyla hırsız,
Arlıyla arsız,
Bir arada olmazdı...

Bizim zamanımızda;
Komşu komşunun külüne muhtaç,
Ama kimse bu kadar aç değildi.
Herkes sevgiden payına düşeni alır,
Kol kırılır yen içinde kalırdı...

Bizim zamanımızda;
Sevdalar sessiz sedasız ve uzaktan,
Konu komşu duymadan.
Terazinin bir kefesine aşkı,
Diğerine parayı koymadan yaşanırdı...

Uzun sözü kısası,
Bizim zamanımızda,
Yoksulluk diz boyu olsa da,
Değerler diz çökmemiş,
İnsanlık ölmemişti....

MELAHAT ÇETİNKAYA