Yoruldum Kaçan Trenlerin Menkibesinden
Beni ben saymayı suç bildiniz
Kalbimle bir şerit seçtiniz Zulmü kıble bildiniz Kabe’nizi imsaka yakın İnsana uzak kıldınız Kelamımı kötü söz Kalbimi hakir gördünüz Ben yoruldum kaç trenlerin menkibesinden Beni ben bilmeyen insanların suretinden Bana kıbleyi öğretenin merhametini Tek özlemim kıldınız Onun gözlerine kalbimi bu uğurda yaktınız Ne diyeyim canınız sağolsun Ne kin ne öfke ne de bir duygu kaldı Kalbimde Beşiğinde unutulmuş bir bebek gibi Yaraları kaldı Senden uzakta.. |