Adabınla Fransız Kaldın
Bir Arap alfabesinden kaçan
Bir Münevver ruhu idi Sen kümelen ve sayılan İnce meltemli bir ruh idin Sayılmakta idi Aynı Meltem’in aynı kilidin dili Sen sayılmamalı hak edeli Susturamazsın bu devranın dilini Ve çıban çıkan her yozmanın İlk sayılan hatırasıydı Sen yazmalara aldanmadın Senin adın Elif kadardı Başladın başlattın sayıldın Tek ona saygıyı öğretmekten yanıldın İnsanlığın abecesini öğrenmeyi unuttun Zulmün adını makamın çocuğu doğurdu Ve sende kalan insanlığın adabı Unutma bu mahşer bu kitabı Sayılsın artık her İstiklal yazarı Sende bilin Bildiğin gibi anıl Senin adın bir alfabe kadar yakın Sen adabınla Fransız kaldın |