ÞEHÝT NEÞE ÖÐRETMEN’ E ithafen

Sevgin sel misali, yürekten taþtýn.
Bir meþale yaktýn, Neþe öðretmen.
Kardelenler açsýn diyerek koþtun.
Sen ilme diz çöktün, Neþe öðretmen.

Çavuþlu köyünde baþkaydý haller.
Sen gelince açtý tomurcuk güller.
Korkutur mu seni zulümkâr kullar?
Son restini çektin, Neþe öðretmen

Yýkmak yakýþmazdý cesur özüne
Aldýrmadýn asla “gitme “ sözüne.
Uðruna ölümü aldýn gözüne.
Yýldýz gibi aktýn Neþe öðretmen.

Bayrak varsa o yer bizimdir dedin.
Aydýnlýk sabahlar izimdir dedin
Bu benim vatana sözümdür dedin.
Gönle umut ektin Neþe öðretmen.

Hain çýktý geldi daðýn koynundan
Köyde çýt çýkmýyor yýlmýþ oynundan
Babaný vurulmuþ gördün beyninden
Yaþlý göze baktýn Neþe öðretmen

Diyarbakýrda ýþýk olup yanmýþtýn.
Gerçek aydýnlýða cýkar sanmýþtýn
Þahadetin þerbetine banmýþtýn.
Misk-i amber koktun Neþe öðretmen.

Nazik bedeninden nurlar fýþkýrdý.
Düþen her damlaya toprak hýçkýrdý.
Yerler gökler Neþe diye haykýrdý.
Þahadete aktýn Neþe öðretmen.

Aras da olsaydý, senin yerinde
Þehitlik sevdasý tüter ser’inde
Kanýn yerde kalmaz günün birinde
Ciðerleri yaktýn Neþe öðretmen

Semiha ARASBORA
11/6/2021