sevmedim diyormuş...dün akşam eski bir arkadaşımla oturup konuştuk sahilde ’eski günlerden’ - merhaba nasılsın - iyi, sen nasılsın görüşmeyeli? değişmişsin,kilo almışsın felan derken direkt seni sordu bana; ’ayrılmışsınız’ ya çok üzüldüm,yakışırdınız ayakları ardından ... ’yaa, evet’ oldu tek kelimem. ben ki üstüne nasıl titrer nasıl karartırdım gözümü seninle ilgili herşeyde sevgi sadakat n bileyim , aşk ve daha tüm saçmalıklarım sana dair beslediğim... saçmalık diyorum neden böyle bir kadına fazla geldi tüm bunlar da... oysa ne güzeldir ’aşk’ paylaşmak beraber uzanıp uyanırken başucunda,omuzunda okşamak o ipek saçları ... ’aslında ben o’nu hiç sevmemiştim’ diyormuş eski dost öyle der ’biraz takıldık, alışkanlıktı bu kadar uzaması ’ diyormuş meğer bizim eski ortak dostumuz herşeyin farkındaymış dosta bak! sevmedim diyormuş ha... sevmemiş olsun varsın ben o karakaşa kara göze sewdalı değildim zaten benim aşık olduğum kadın o beden değildi o yürekti... o da zaten komple sahteymiş yalanmış... varsın olsun sevmemiş olsun öyle bir yürek beni. kaybeden ben olmayacağım ASLA. sende farkına varacaksın birgün sol yanına düşüp kaldığın zaman, kendi ellerin bile el vermediği zaman sana sende farkına varacaksın kimi kaybettiğini anlayacaksın o an ama çok geç olacak be güzelim çoook... ’BEN YAŞADIKÇA sen ÇILDIRACAKSIN’ |